De ontwikkeling van het prototype van de G-1 werd voortgezet met het doel om dit te gebruiken voor de buitenlandse markt. Ook het prototype kreeg de Pratt & Wittney Jr. SB4-G-motoren. Maar deze motoren hadden een negatief bijeffect. In vergelijking met de met de Bristol Mercury motor was de topsnelheid 40 km/u lager hoewel het bereik een stukje groter was.
Buitenlandse interesse was groot na het grote succes op de luchtvaart Salon van Parijs in 1936. Een eerste serie van 26 werd reeds gebouwd voor Spanje, om via Estland en Frankrijk geleverd te worden. Na de mobilisatie zijn deze vliegtuigen gekocht voor eigen gebruik door de Nederlandse Luchtmacht. In november van het mobilisatiejaar begon een zoektocht naar bewapening. Uiteindelijk kregen ze 4 M36 FN-Browning machinegeweren (7,9 mm) in de neus en een FN-Browning M-36 machinegeweer in de staart. Slechts vier van de tien geleverde vliegtuigen waren bewapend en zijn gebruikt in de vijf dagen van de oorlog. De resterende vliegtuigen werden in beslag genomen en overgenomen door de Luftwaffe.
Denemarken en Zweden hebben bestellingen geplaatst. Finland was geïnteresseerd. Ook andere landen waren geïnteresseerd.
